Astrantia - Zeeuws Knoopje

Je zou het op het eerste gezicht niet zeggen, maar Astrantia behoort tot de familie van de schermbloemigen. Het lijken net kleine speldenkussentjes, waarbij de spelden dus de echte bloemen zijn en de grotere omwindselbladeren er als een krans omheen staan. Het geheel geeft de illusie dat het één bloem is. Ze zijn echt heel mooi om te zien, naar mijn smaak (Ik sta hier geloof ik niet helemaal alleen in).

Voldoende vocht

Astrantia’s komen oorspronkelijk uit Europa en een klein stukje Azië. In de Pyreneeën ben ik ze op een wandeling wel eens tegen gekomen. Ze groeiden daar lang een bergbeekje onder de bomen. Planten in het wild bekijken leert altijd veel over welke standplaats ze nodig hebben. Ze hebben dan ook graag een voedselrijke en vochtige plaats. Sommige klanten zeggen dat Zeeuwse Knoopje altijd dood gaat in hun tuin. De oorzaak is dan meestal dat ze in de zomer te droog hebben gestaan. Een plek in de volle zon kan, maar doe dit alleen bij voldoende vocht in de grond.

Herbloei

Een belangrijke eigenschap van veel gekweekte astrantia’s is hun herbloei. Herbloei kan gestimuleerd worden door het verwijderen van de uitgebloeide stengels. Op die manier kun je ze wel drie keer in bloei krijgen. Zoiets vraagt veel energie, vandaar dan ook de behoefte aan een voedselrijke plek. Nog een voordeel van het verwijderen van de uitgebloeide bloem is dat je dan geen inferieure zaailingen krijgt.

Variaties

De bloemen zijn groen, wit of rood gekleurd of combinaties hiervan. Het lijkt erop dat elke zichzelf respecterende kwekerij een eigen donkerrode selectie heeft die nog net iets donkerder is dan de rest. Maar heel veel verschil zit er vaak niet tussen. De hoogte van de planten kan sterk variëren en is grotendeels afhankelijk van de standplaats. Op kleigrond worden ze soms wel twee keer zo hoog als op arme zandgrond.

Toont alle 10 resultaten